Pierwszy drewniany kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ufundowali w 1433 roku Jan i Piotr Zalewscy, dziedzice Zalesia oraz Tomasz, Stanisław, Piotr, Mikołaj Topczewscy i Marcin Szołajda, dziedzice Topczewa. Pierwszym proboszczem został ks. Mikołaj. W latach 1470-1475 tę funkcje pełnił ks. Jan, a w latach 1479-1481 ks. Jakub.

Drugi drewniany kościół został zbudowany w latach 1738-1743 kosztem parafian oraz staraniem ks. Jakuba Łapińskiego, proboszcza Topczewskiego (1737-1747). Dzięki ofiarności dziedzica Topczewskiego płk. Stanisława Bartochowskiego, h. Rolna (zm. po 1792), podstolnego i stolnika bielskiego (1788-1792) w 1877 miała miejsce gruntowna restauracja, pod kierunkiem ks. Hipolita Minuszyca, proboszcza topczewskiego (1865-1884). Świątynia z drewna modrzewiowego przetrwała aż do poświecenia nowego murowanego kościoła już w XX wieku.

Obecny murowany kościół został zbudowany w latach 1926-1931, dzieki ofiarności ks. Feliksa Zalewskiego (prob. 1920-1946). Kamień wegielny 13 czerwca 1927 położył ks. Zygmunt Łoziński (1870-1932), biskup piński (1918-1932). Poświecenia kościoła dokonał 5 września 1931 roku ks. prał. Nikodem Tarasiewicz (1868-1955), wiceoficjał Sądu Biskupiego w Pińsku (1928-1940). W 1955 roku założono po raz pierwszy instalacje elektryczna. W 1973 roku wokół światyni wykonano kamienne mury oporowe. W 1983 roku pokryto kościół blachą miedzianą i wstawiono witraże, staraniem ks. Hieronima Jaworowskiego (1925-2001) ówczesnego proboszcza (1968-1955). Staraniem ks. kan. Tadeusza Kocuka w 1998 zbudowano nowe schody z ulicy na plac przykościelny.

Warto jeszcze zaznaczyć, że w bocznej kaplicy topczewskiej światyni znajduje się obraz Matki Bożej Częstochowskiej. W czasie "potopu szwedzkiego" (1650-1658) został on pocięty na 76 częsci i wyrzucony na śmietnisko. Dzięki ponadprzecietnej jasności w nocy, został on odnaleziony przez wiernych, odrestaurowany i umieszczony ponowmie w ołtarzu. Zapiski o tym zdarzeniu obecne są w Jasnogórskiej księdze cudów (10.01.1717).

Obok kościoła stoi murowana plebania, zbudowana w 1905 roku, a także dom parafialny zbudowany w 1988 roku.